11 listopada to szczególna data w historii naszego kraju. To święto radości, dumy i wdzięczności. Radości z odzyskanej wolności, dumy z naszej narodowej tożsamości i wdzięczności wobec tych, którzy o tę wolność walczyli.
Ponad sto lat temu, w 1918 roku, Polska odrodziła się po 123 latach zaborów. Po latach niewoli, rozbiorów, powstań i walk, Polacy znów mogli powiedzieć "To nasza Ojczyzna!". To był triumf ducha, wiary i miłości do kraju. Nie dokonał tego jeden człowiek, lecz całe pokolenia - powstańcy, żołnierze, nauczyciele, poeci, a także zwykli ludzie, którzy pielęgnowali polską mowę, tradycję i wiarę w niepodległość. Warto dziś wspomnieć nazwiska tych, którzy stali się symbolem tamtych dni: Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski, Wincenty Witos, Wojciech Korfanty - różnili się poglądami, ale łączyła ich jedna idea - Polska wolna i niepodległa.
Dzisiejszy dzień to nie tylko lekcja historii, to również moment, w którym powinniśmy zadać sobie pytanie: "Czym dla nas jest niepodległość?". Czy potrafimy ją docenić? Czy pamiętamy, że wolność nie jest dana raz na zawsze, lecz wymaga troski, szacunku i odpowiedzialności?
Dla nas, młodych Polaków, patriotyzm to nie tylko wspominanie dawnych bohaterów. To również codzienne małe gesty - szacunek do drugiego człowieka, dbałość o język ojczysty, troska o nasze środowisko, szkołę i społeczność.
Dlatego tak ważna jest dzisiejsza obecność w akcji "Szkoła do hymnu". Wspólne odśpiewanie "Mazurka Dąbrowskiego" to nie tylko tradycja, ale i symbol jedności. Kiedy wszyscy razem śpiewamy "Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy ...", pokazujemy, że pamiętamy o naszej historii i czujemy więź z tymi, którzy walczyli o wolną Polskę.
Niech ten dzień przypomina nam, że niepodległość to nie tylko pamiątka historyczna, ale zobowiązanie wobec przeszłości i przyszłości. Każdy z nas - uczeń, nauczyciel, każdy obywatel - jest częścią tej historii i ma wpływ na to, jaka Polska będzie jutro.